Dit najaar verzorgde ik drie sessies progressiegericht coachen voor de VVE-coaches van De Schoor in Almere. Dit team is al jaren intensief bezig met het benutten van de progressiegerichte aanpak en eens in de zoveel jaar verzorg ik een paar verdiepings- en opfrissessies voor ze.

Deze keer ontwikkelden de VVE-coaches tussen de sessies hun eigen progressiegerichte beroepsproducten. Op de derde sessie presenteerden ze aan elkaar wat ze hadden gemaakt. Een paar voorbeelden:

  • Een zelfgetekend slow-motion-filmpje waarin groeimindsetcomplimenten werden uitgelegd.
  • Een progressiekastje met vier laadjes (helpen, sturen, instrueren en trainen) en als je het betreffende laadje open deed lag er een toelichting op die rol, interventies die passend zijn bij die rol en tips voor het goed invullen van die rol.
  • Kaarten met concrete progressiegerichte gedragingen voor pedagogisch medewerkers die op de groep met de kinderen aan de slag zijn.
  • Een Progressiegerichte Praat Plaat, met een illustratie aan de hand waarvan de coach met de PM-er of het team kan praten over progressiegericht opvoeden.
  • Progressiegerichte spiekbriefjes, met de zeven stappen van progressiegericht coachen in de vorm van plaatjes die de betreffende stap representeren.
  • Een progressiegerichte map met tabbladen met onderwerpen en interventies
  • Een verzameling artikelen over progressiegerichte feedback, samengevat in eigen woorden en daarmee verworden tot een eigen hulpboekje progressiegerichte feedback.

Bij de start van de eerste sessie bespraken de coaches met me dat ze op zoek waren naar manieren om een focus aan te brengen op de bereikte progressie. Want, ook al begrepen ze heel goed dat die focus op wat er al goed loopt, wat er al is bereikt en waarover ze al tevreden zijn niet alleen leuk maar ook heel waardevol is, toch verdween die bereikte progressiefocus in het dagelijks werk vaak naar de achtergrond. Herkenbaar voor vrijwel iedereen, denk ik.
Afgelopen dinsdag vertelden ze me wat ze hadden bedacht: progressiewandelingen!

Progressiewandeling

Vlak na de lunch leggen ze kaartjes op een stapeltje, waarvan er steeds twee hetzelfde plaatje hebben. Ze pakken vervolgens allemaal een kaartje van die stapel. Degenen die hetzelfde plaatje hebben gepakt gaan met elkaar wandelen. Tijdens die wandeling praten ze over de vraag op het betreffende kaartje.


De vragen die op dergelijke kaartjes staan helpen om te focussen op bereikte progressie. Als je dit een goed idee lijkt en het eens zelf wil uitproberen in je team, kun je bijvoorbeeld dit soort vragen gebruiken:

  • Wat heb je bereikt de afgelopen week?
  • Wat hebben we al team bereikt de afgelopen periode?
  • Wat gaat er nu beter dan een tijdje geleden?
  • Waarover ben je met name tevreden?
  • Wat heeft je energie gegeven de afgelopen dagen?
  • Welke progressie heb je geboekt de afgelopen drie maanden?
  • Wat gaat er goed in je werk?
  • Wat gaat er goed in ons team?
  • Welke lastige werksituatie heb je goed weten op te lossen de laatste tijd?
  • Welke progressiegerichte interventies heb je nu al beter in de vingers gekregen?
  • Wat is je gelukt?
  • Welke kleine progressie heb je geboekt in iets dat betekenisvol voor je is?

In de wandelingen vragen de collega’s door tot ze in positieve concrete gedrags- en resultaatstermen voor zich zien welke progressie de ander heeft bereikt en hoe die persoon dat heeft bereikt.

Ik vond dit een leuke, speelse manier om samen een focus op de bereikte progressie aan te brengen en kreeg toestemming om in deze post er iets over te schrijven. Wat er ook zo goed aan werkt is dat de collega’s met elkaar wandelen. Ze wilden namelijk ook graag meer lichaamsbeweging gedurende hun werkdagen en samen al wandelend praten over bereikte progressie is niet alleen inhoudelijk en mentaal erg interessant maar ook fysiek een heel goed idee. Als je na zo’n wandeling weer achter je bureau zit, ben je ‘s middags een stuk productiever en creatiever!

]