Progressiegericht reageren op onbehouwen uitingen

Mensen kunnen soms onhandige dingen zeggen. Dat gebeurt in de vorm van een verdachtmaking, alsof de ander slechte bedoelingen heeft: “Jij bent hier alleen maar om geld te verdienen”, “Jij bent helemaal niet betrokken bij onze doelgroep”, “Jij bent alleen maar uit op je eigen gewin”. Of in de vorm van een aanname, zoals het volgende voorbeeld. Een paar dagen geleden zei een mannelijke adjunctdirecteur tegen me: ”Onze directeur is een vrouw en altijd als wij samen in gesprek zijn dan gaan mensen er automatisch vanuit dat ik de directeur ben en zij mijn assistent, dat beeld zit blijkbaar sterk verankerd in ons brein.” Zowel mannen als vrouwen hoor ik wel eens verzuchten dat zij last hebben van dit soort stereotype beelden. De adjunctdirecteur in het bovenstaande voorbeeld vond het net zo min prettig als de vrouwelijke directeur. Natuurlijk gelden dit soort aannames en stereotypes op velerlei gebied. We zien iemand met een bepaalde huidskleur en we hebben direct (vaak onbewust) een heel plaatje beschikbaar vol aannames en oordelen.
Dit soort uitingen kunnen je inwendig boos maken. Wat kun je doen in reactie op een dergelijke uiting, als je kiest voor progressie in de interactie in plaats van voor vechten?
Hier zijn een paar tips:
1. Ga ervan uit dat de persoon die de opmerking maakt een goede intentie heeft. Geef jezelf de opdracht op zoek te gaan naar die goede intentie. Zeg bijvoorbeeld: ”Dat zeg je vast niet zomaar…wat is er belangrijk voor jou?” Door zo constructief te reageren op de uiting van de ander nodig je de ander uit om ook constructief te reageren. En voor je het weet begrijp je echt beter waarom diegene zei wat hij zei en komt er begrip in plaats van je boosheid.
2. Wees op een vriendelijke manier duidelijk over je bedoeling en over wat de feitelijke situatie is. Zeg bijvoorbeeld: of “Je vermoedt dat ik alleen hier ben om geld op te strijken. Als dat de situatie zou zijn, dan kan ik me voorstellen dat je dit nu zo zegt. Dat is echter niet het geval. Wat mijn bedoeling wel is, is…..”
3. Wees duidelijk over je grenzen en over wat je wel wilt. Zeg bijvoorbeeld: ”Ik zou het liefst willen dat je bij deze bespreking aanwezig blijft, daarvoor is het noodzakelijk dat je je constructief uit ten opzichte van anderen. Welke mogelijkheden zie je daartoe?” of ”Ik wil graag op een goede manier met je over dit onderwerp verder praten, daarvoor is het nodig dat ik goed begrijp wat je bedoelt. Wil je me eens uitleggen hoe jij de situatie ziet?”
4. Wees mild. Iedereen zegt wel eens iets onhandigs. Stap erover heen en laat het los. Het kan goed zijn dat de persoon zich schaamt en blij is om zonder gezichtsverlies door te kunnen met het gesprek

Progressieverwachting

Progressieverwachting. Als een medewerker gedrag laat zien dat niet de bedoeling is (grensoverschrijdend, schadelijk gedrag) of als de medewerker gedrag niet laat zien dat wel de bedoeling is, dan kan sturen aan de orde zijn. Het formuleren van de progressieverwachting is een kernonderdeel van progressiegericht sturen
 

Trainingen Progressiegericht Werken
 

Klik hier om meer te lezen

Een narratief van welbevinden

Hoe we ons verhaal vertellen aan onszelf en anderen is sterk gerelateerd aan ons welbevinden. Het perspectief waarvanuit we ons verhaal over onszelf formuleren, geeft richting aan ons gedrag. Wilson beschrijft wat voor soort perspectieven ons gelukkig maken. Er zijn drie sleutelingrediënten voor een narratief van welbevinden: betekenis, hoop en bedoeling.
Klik hier om meer te lezen

Een paar van Dan Pink’s termen vergeleken met de zelfdeterminatietheorie

pink

 

 

 

 

 

 

 

Deze week vroeg iemand me over de publicaties van Dan Pink en wat mijn mening daarover is. Hieronder zet ik een paar dingen op een rij, ten aanzien van Dan Pinks terminologie en de gehanteerde termen en definities in de zelfdeterminatietheorie.

Klik hier om meer te lezen

Don’t ask, can’t tell

De laatste tijd kwam ik meerdere voorbeelden tegen die me deden denken aan het principe van ‘don’t ask, can’t tell’.

Klik hier om meer te lezen

De ‘het is je eigen schuld-attributie’

Slachtoffers beschuldigen dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor het onheil dat ze is aangedaan, is een bekend psychologisch verschijnsel. Dat fenomeen treedt op bij slachtoffers van verkrachting, inbraak, overval, terroristische aanslagen, pesten, maar ook bij kleiner onheil, zoals het in een Hoax trappen. Iemand die is verkracht, is overvallen, satirische afbeeldingen heeft gepubliceerd van Mohammed en daarom is vermoord of in een hoaxvalkuil is getrapt, is er zelf schuldig aan, is de gedachte achter victim blaming.Klik hier om meer te lezen

De zelfdeterminatietheorie: een overzicht in vogelvlucht

De zelfdeterminatietheorie is een theorie over motivatie en menselijk welbevinden. Ed Deci en Richard Ryan stonden aan de wieg van dit onderzoeksdomein en anno 2016 zijn er daarbinnen honderden en honderden studies gedaan.Klik hier om meer te lezen

Mannelijke perceptie van de seksuele interesse van een vrouw accurater maken

vrouwenSnel inschatten hoe geïnteresseerd iemand is in seks komt veel voor in sociale situaties. In een studie van Treat et al werd aan de hand van foto’s van vrouwen gekeken hoe mannen de inschatting maken of een vrouw interesse heeft in seks. Daarnaast werd een manier getest om die inschatting van mannen accurater te maken. Hoewel een foute inschatting van de seksuele interesse van een vrouw op een bepaald moment vaak op zijn hoogst leidt tot sociaal ongemakkelijke toestanden (de vrouw heeft wel interesse, maar de man pikt het niet op of de vrouw heeft geen interesse en de man denkt van wel en trekt zich snel terug zodra hij in de gaten heeft dat hij het mis heeft), komt seksueel agressief gedrag helaas ook veel voor.
De onderzoekers ontdekten dat naast de emotionele cues van de vrouw (veel interesse of helemaal geen interesse in seks en alles daartussen in), mannen de neiging hebben om ook andere (niet relevante) cues mee te nemen, zoals de omgeving waar de vrouw is (een bar of een kantoorhal) en de kleding die de vrouw draagt en hoe aantrekkelijk de vrouw is. Deze laatste drie cues zeggen niets over hoeveel interesse de vrouw op een bepaald moment heeft in seks met een specifieke man.
Mannen die rape-myth overtuigingen hebben (ze vraagt erom met zo’n kort rokje), blijken gevoeliger te zijn voor de laatste drie genoemde cues. Trump is een stuitend voorbeeld van iemand die de fout maakt dat, omdat een vrouw aantrekkelijk is, zij ook wel seksueel geïnteresseerd zal zijn (en dan ook nog specifiek in hem).
Het bleek echter mogelijk om die foute interpretaties te verbeteren door de mannen eerst te vragen een inschatting te maken van het interesseniveau van de vrouw op een foto en direct daarna feedback te geven omtrent het daadwerkelijke interesseniveau van die vrouw. Hun inschattingen werden daardoor veel accurater. Omdat de huidige antiverkrachtingsprogramma’s op de campussen in USA bar slecht werken, hopen de onderzoekers dat deze directe feedbackaanpak ingezet gaat worden.

Geen zin in fruit en groente?

Hoewel mensen wel weten dat het verstandig is om voldoende groente en fruit te eten, doen velen het niet. Hetzelfde geldt voor sporten, weinig alcohol drinken, medicijnen slikken, oefeningen doen en ga zo maar door.

Klik hier om meer te lezen

Tijden in een kelder vol pis en poep staan? Dat wilde ik zelf!

Hoe zou het komen dat mensen in sommige onderdrukkende contexten toch zeggen dat ze er helemaal achter staan om in die context te zitten? Eerstejaarsstudenten bijvoorbeeld, die in een ontgroeningsprogramma zitten, dingen moeten doen en ondergaan die onderdrukkend zijn en soms zelfs mensonterend, en toch zelf rapporteren dat ze helemaal achter die ontgroening staan. Twee experimentele onderzoeken zijn in dit licht interessant.Klik hier om meer te lezen