Vanuit Centrum Progressiegericht Werken verzorgen wij intensieve trainingen voor coaches, leidinggevenden, docenten, hulpverleners, trainers, adviseurs en medewerkers over progressiegericht werken. Progressiegericht werken is een verzameling van principes en praktische technieken die helpen om gewenste progressie en bereikte progressie zichtbaar te maken en om ideeën op te doen voor verdere progressie. De trainingen worden
verzorgd door Gwenda Schlundt Bodien enCoert Visser. Onze trainingen zijn zeer praktisch gericht en tegelijk gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, onder andere uit de mindsettheorie en de zelfdeterminatietheorie. Praktische progressiegerichte technieken zijn bijvoorbeeld: de cirkeltechniek, de CPW-7-stappenaanpak, progressiegericht sturen, progressiegericht nee zeggen, de kantelinterventie, groeimindsetinterventies en de plus achter de min zoeken.Lees verder »

Drie groeimindsettips voor docenten die ik uit het interessante artikel van Junlin Yu et al (2022) haal vat ik in deze post samen. De onderzoekers kijken zowel door de lens van mindset als door de lens van zelfdeterminatietheorie naar effectieve en ineffectieve docentgedragingen en komen tot een paar heel concrete veelbelovende strategieën.

De mindset van de docent blijkt een medebepalende factor te zijn in de effectiviteit van mindset-interventies op school. Dat beschrijven Yeager et al (2022) in hun artikel Teacher Mindsets Help Explain Where a Growth-Mindset Intervention Does and Doesn’t Work.

Tijdens een startoefening in onze training progressiegerichte gesprekken voor leidinggevenden zoomden we in op een stapje vooruit. De vraag was: waarin ben je de afgelopen paar weken een stapje vooruitgekomen? Waaraan merkte je dat je vooruit bent gekomen? Hoe is je het gelukt? Wat was er belangrijk aan het stapje vooruit voor je? Waarover ben je met name tevreden?

Een van de leidinggevenden reageerde eerst met: ‘Ben ik wel vooruit gekomen?’ En na een seconde of twintig nadenken begon hij te vertellen: ‘Ik merk dat ik rustiger lastige gesprekken in ga, ik ga met meer vertrouwen het lastige gesprek in en ik merk dat de voorbereiding van de lastige gesprekken zich loont. De voorbereiding geeft me houvast: wat is het doel? welke vragen ga ik stellen?· Ik merk dat de gesprekken beter verlopen doordat er minder wordt gezocht naar wat er buiten de invloedssfeer ligt. Ik zoom meer in de de kern van waar we het over moeten hebben, op de taak die de medewerker heeft en op wat ik wel en niet voor hem kan betekenen. Na afloop van een gesprek focus ik op 1 klein doel per keer en dat herhaal ik gedurende de week. Door dit alles merk ik echt progressie bij de medewerker. Wat ik al jaren lang aan het proberen ben, maar nooit goed van de grond kwam, is nu opeens aan het lukken.’

De (on-)zin van de Duchenne-lach wordt beschreven in een artikel van Krumhuber et al (2022). De auteurs bestudeerden meer dan 20 onderzoeken naar de Duchenne-lach en ze concluderen dat geen enkele studie empirisch bewijs levert dat de Duchenne-lach uitsluitend een indicator is van positief affect en dat alleen een Duchenne-lach authentiek zou zijn.

Hoe breng je slecht nieuws? Slecht nieuws is moeilijk voor degene die het nieuws moet vertellen en moeilijk voor degene die het nieuws moet ontvangen. Hoe kun je een slecht nieuwsgesprek toch zo goed mogelijk laten verlopen?

Negatieve gevoelens en negatieve uitingen van anderen zijn voor ons vaak onplezierig. Wanneer een leerling of collega zich negatief uit kunnen we van die negatieve uiting weg willen lopen of er tegen in willen gaan. Natuurlijk kan het effectief zijn om simpelweg je te onttrekken aan de situatie, maar in veel gevallen is er een effectievere manier van reageren.

Je kunt een ander niet veranderen. Vandaag hoorde ik die stelling weer, en ik heb die in de loop der jaren al heel vaak gehoord. Ik denk er anders over. Ik denk dat je iemand anders niet niet veranderen kan. Daarnaast denk ik dat de overtuiging dat je een ander niet kan veranderen risico’s met zich meebrengt.

Deze podcast gaat over de logische consequentie-aanpak, die nuttig is bij herhaald ongewenst gedrag. In de uitzonderlijke omstandigheden waarin progressiegericht sturen niet leidt tot de gewenste progressie, is het belangrijk om logische consequenties te verbinden aan het ongewenste gedrag.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 11:45 — 9.9MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Google Podcasts | Spotify | Email | RSS

Hoe kun je de les interessant maken voor de leerlingen? In het pas verschenen boek Supporting student’s motivation van Reeve et al geeft hij een aantal, op onderzoek gebaseerde, tips. Autonomie en interesse zijn nauw met elkaar verbonden. Wanneer leerlingen zich autonoom voelen zijn ze ook meer geïnteresseerd in wat ze doen, en dat effect treedt op ongeacht de initiële interesse die de leerling had voor het onderwerp van de les. Dus wil je dat leerlingen geïnteresseerder kunnen worden in de les, ondersteun ze dan in hun autonomiebehoefte. Wanneer de psychologische basisbehoeften van leerlingen worden vervuld wordt interesse in de activiteit mogelijk. Hoe kun je dit concreet doen?

Ik hoor je zeggen dat…. Die zin wordt door veel mensen gebruikt en de intentie daarbij is vaak goed. Men probeert aan te sluiten bij wat de ander vindt en denkt en voelt. Toch kleven er nadelen aan deze zin.